mer mössti auemahl luege

wewihtme vo de Chinehse

öppis chönnti lehre

vom Laoze und vomm Konnfuhziuss

oder wesi heissid

si heissid i jedem Buech wider anderscht

Chuangze oder Kungfuhze

mer wüssi niä gnau währ währ gsih segi

vilicht segiz au mehreri gsih

für diä mer schpähter en Name hebi möse finde

verhuzzleti alti Mane segiz gsih

wo uf uhsgmerglete alte Wasserpüffel

durs Land greist segid

und vom Tao grett hebid

wobih bis hütt niämärt usegfunde hebi

wass dahs Tao eigettli isch

mer mössti emahl luege

öppsesich lohnt sihch mittem Tao z befasse

sisch ehner unnwarrschinnli das öppis useluegt

dänn wänn öppis useluege wühr dänn hetti doch scho länggscht

öppis möse useluege dänn s isch doch immerhihn

vor zweituhsigviärhundert Jahr entwicklet worde

und hetti doch sitthär

en sichtbahre und mässbahre Nuzze möse bringe 

iezz häzz beschtefalls e pahr gschidi Lüht echli tröhschtet

diäs interessant finded wännsi feschtschtelle chönd

dasmers Tao nid händ und dasmers Tao settid hah

wämmer wettid dases öis besser gaht