bihsse chönz nihd

mittirem schmale chliine Muhl

frässe chönz eim drumm au nihd

nur ahschtare chönz eim

mitt irrne runde Tühfelsauge

wo uhsgsehnd we Nachtsichtgräht

we Färnrohr oder Strahle uhssändendi Maschine

hippnotisiäre chönttiz eim vilicht

oder verschteinere we mittere Verschteinerixmaschine

es hebi emal imene Mickimaushefftli

esone Versteinerixmaschine ggäh erfunde hebsi glaub

de Daniel Düsetrihb ZING hebi diä Maschine gmacht

ZING und ali wo vornedrahgschtande segid

segid verschteineret worde was im Fall vo de Panzzerknacker

nattürli wunderbahr funkzioniärt hebi aber es segid dänn

au anderi verschteieret worde ali Unnvohrsichtige

de Donald mit sine drei Näffe und es segi vill Veruckz passiert

ZING vilicht sinz Tämohne vo de Verschteinerig

wo schtereoskohpisch us drej Chöpf Strale chönid uhssände

und vor sihch drej Opfer hebid drei Bihschpihl

vilicht hebiz soh jahrhundertelang gwürkkt

vilicht würkiz na hütt soh ZING und

mir ali wärdid verschteineret

mir glihchid ja au dene Chöpf

vo Tämohne vor sihch hebid

Marrmuttieh heissi däh Ort

womer verschteineret wärdi

 si läbid nachem Motto

Ist der Ruf erst ruiniert

lebt sich’s gänzlich ungeniert   

 

au vo de zackigschte höchschte Gipfle

gaht d Sunne ewägg und scho lang isches

dunkel im Tahl und uf de Wäge wo na eine gaht

und nanig bim Ziil isch sini Hütte hätter

nanig erreicht di schtilli Wonig vom Hirt

und de göttlich Schlaf schpringt em schnäll voruhs

däh liäbe Begleiter vo jedem wo reist

daser au hütt mir wider hilft und mich sägnet

und über mim Chopf sis heilige Chruut verströit

aber was lüchtet deht vom Felse här was glänzt deht soh

strahlt öppe d Sunne na dur irgenden Schpalt

e Lampe chas nid sih lueg es bewegt sich

lueg es glüet es isch glaub es Wunder ich schtuhne

es chunnt nähcher es bewegt sich und winkt

weli Göttin isches und wele vo de Muhse

suecht mi dah uhf suecht de tröie Fründ

am ruschende Strom zwüschet de schaurige Schpalte

schöni Göttin säg wär du bisch verschwind nihd

tüsch mi nid ich bi begeischteret und grüert

säg mir wännz tärfs voreme Schterbliche

din göttliche Name wännz nid chasch so reg mi uhf

reg mi ah dasi gschpühre weli du bisch

weli vo de Töchtere vom unnschterbliche Zöis

und dass de Dichter sofortt rett und dich priist

und dich rüemt mit sim Lied we dus verdiensch

Känsch du mich nüme du Guete und isch mini

Gschtalt dir scho frömd häsch dini Liäbi vergässe

i bi zwahr scho wägg uss de Wält

und truurig hani ali Fröide lagah

aber ich ha glaubt das mis Bild na fescht

iigschribe-n-isch i dim Chopf und na schöhn

dur d Liäbi verchlährt jah ich gsehs

din Blick seit mers unt Trähne-n-au

d öifrosihne-n-ischs si wirt na kännt

lueg si gaht wägg und zieht na dur Wälder

und gfürchigi Bärge si hätten namel wele gseh

i de Färni de Mah wo immer underwägs isch

de Leerer de Fründ de Vatter si lueget zrugg

uf diä paar chline guete Momänt

las mi namel drah tänke a diä schöni Ziit

es Chind bini na gsih wo du mihch

glehrt häsch und gfüert und ales mir zeigt

vo de Kunscht wos bruhcht uf de Bühne

las mi namel a die Schtunde tänke

und a jede chliine Umschtand ach wär

rett nid gärn vomm Unnwiderbringliche

vodene wunderbahre liächtischte Tage

we si sich dränggt händ we süess si sind gsih

mer chas nid gnueg schezze so schnäll gönz verbih

chlii erschihnez öis iezz aber nid chlii sinz em Härz

dänn d Liäbi unt Kunscht mached au s Chinnschte na grohss

tänkschna drah wo du mir uf de Bühni

Höchers zeigt häsch und ärnschters